Buenos dias,
hier weer een nieuwe update van avonturen in Colombia in een nieuw jasje en nieuwe lay-out.
Reisplan: Mérida (Venezuela) – Calí (Colombia) – Medellín – Bogotá
Reistijd: 12 februari tot 23 februari
Na de gezellige taferelen van Venezuela was ik weer snel terug in safe heaven Colombia. Terwijl ik Venezuela nog last had van me stem, klonk net een oud wijf, was ik weer beter toen ik de grens over was. Goed, ik heb er ook een hele fles hoestdrank doorheen gejast. Om de duizelingwekkende afstanden maar eens te benadrukken het kostte mij een busrit van 24 uur om in Calí te komen. Ik kwam aan als een stijve plank, van de airco en de weinig slaap die ik had.
Calí
Om een lang verhaal in te korten: Calí was weinig aan. Zie de treurige foto´s. Het oude stadsdeel werd vooral bewoond door ratten en het was er vies en vuil. De rivier was eigenlijk een betonnen bak waarin water stroomde. Ik heb me er kapotverveeld. Ik ben dus maar snel doorgereisd naar Medellín, weer een busrit van 9 uur!
Medellín
Wat een verademing als je eerder aankomt op je bestemming en meer slaapruimte had. Ik was nu meer een springplank. Als je de foto´s bekijkt, zie je een jonge en hard werkende stad. Daarnaast heeft het zijn charme in de parken die de stad rijk is. Tijdens mijn verkenning werd ik ondersteund door een megagaaf metrosysteem, welke snel, veilig en comfortabel is. Eigenlijk had ik zintuigen tekort, zoveel is er gaande. Om een paar dingen te noemen: De oude stad met de beelden van de beroemde kunstenaar, de metro, het zakencentrum, de omgeving van de stad (bergen), de kabelbaan, een waterpark en natuurlijk de vele vriendelijke mensen. Denk je dat Medellín gevaarlijk is? Of de drugshoofdstad? Allemaal bullshit! En is een toffe stad en eigenlijk de tofste van het land!
Bogotá
Deze stad is wel een ander verhaal. Compleet anders, maar levendig, jong en smerig. Met bruisend uitgaansleven, welke ontoegankelijk is als buitenstaander. Vervoer naar de stad kostte 12 uur. Ik kwam de bus uit als een lijk. Hoe ik in het hostel ben gekomen is een raadsel, want veel weet ik er niet van, zo moe was ik. Alsof een engel over mij waakt, was er een vriendelijke man die ons de taxi in loodste voor een scherpe prijs. Ondanks mijn robotbenen heb ik onderstaande foto´s in recordtijd geschoten en dus ben ik de eerste dag vliegend door de stad gegaan. Ik zeg altijd: een plaatje zegt meer. Zie je de smog? Eerlijk waar, ik heb veel kunnen doen, maar toch heeft het mijn hart niet zo gestolen als Medellín, mijn lieve knusse stad. Inmiddels heb ik niet alleen toeristje gespeeld. Nee, ik heb net als studenten mij meer verdiept in de geschiedenis van het land. En weldra met musea. Het Goedmuseum en museum van Bolivar. Dé vrijheidsstrijder van Zuid-Amerika. Verder een poging gedaan om boven op een heuvel te komen met de funicular. Natuurlijk zag ik mijn vooruit gestrekte arm niet meer, laat staan m´n hand. Zoveel regende het. Ach de pret kan niet getemperd worden. Hopelijk hebben jullie beter weer!
Colombia was een mooi avontuur. Als ik dat had gemist… nou jou ik mis het nu al eigenlijk 🙁
Plan
Zaterdag 23 februari vleig ik van Bogota naar San Jose. In Costa Rica reis ik 10 dagen langs de pacifische kust tot ik helemaal brak ben. Vervolgens ga ik weer 3 weken schildpadjes redden bij het schildpaddenproject.
Het gaat jullie goed en tot blogs.
Ciau Amar