Reisroute: La Palma (El Salvador) – La Ceiba (Honduras) – Roatan – Copan Ruinas – Antigua (Guatemala)
Hallo lieve mensen!
Alweer een verhaal, maar nu vanuit Honduras. Zo een vreselijk rotland… ongelofelijk. Waar zal ik beginnen?
Komend vanuit El Salvador was ik in het bezit van dollars en lempiras (hondurees geld), maar net onvoldoende gepast om mijn visum voor Honduras van te betalen, 3 dollar slechts. Dus ik wil wisselen bij me taxi chauffeur, maar die heeft het niet, de Hondurese immigratie al helemaal niet en dus ben ik naar zo een grenswisselmannetje toe gelopen. Deze hond wilde minimaal 100 dolaar wisselen en tegen een koers van 12 (normaal 19), dus dat ging ook niet. De grens was leeg, maar de tijd tikte weg en mijn busaansluiting dreigde ik over de grens te missen. 3 km terug in El Salvador hebben de mensen mij geholpen aan kleiner geld, dus kon ik de grens over en alles betalen.
De bus was ook een drama om te betalen, want ik had nog steeds geen lempiras op zak. Dus met weinig tijd en veel stress ging weer op wisseltoer. Deze keer vond ik wel een wisselmannetje voor een koers van 19. Ging sl iets beter dus.
Aangekomen in de 2e stad van het land doet geen pinautomaat het, dus weer geen lempiras om de bus naar La Ceiba te betalen. Na wat gestress wilde het mieisje van de kassa toch dollars aannemen en mij wisselgeld in lempiras geven. Eindelijk, de wisseltoer kwam tot een eind. Helemaal werd het beter op de Bay Island, want hier werd de Amerikaanse munt algemeen aangenomen. Prima.
Maar het ergste moet nog komen. Op het eiland waren geen dorms te vinden, alleeen dure kamers die je met ze 2en of 3en kan betalen. Door al het pin en wisselgezeik, had ik niet onwijs veel geld op zak, dus kwam ik terecht in een fijn hostel in een dorm voor mij alleen. Deze nacht zo angstaanjagend worden.
In de ochtend zag ik mijn spullen overhoop, mijn kleine rugzak onvindbaar (terwijl het was vastgebonden en op slot aan me bed in de nacht) en verder zag k het slot geforceerd van de dorm. Weg was mijn kleine rugzak met mijn camera! Gelukkig zat mijn geld, paspoort en alle andere documenten in een geheime vak in me grote backpack. De fotos staan op een backup. Mijn hele dag stond in het teken van aangifte doen op het al trage eiland. Met het politierapport in handen besloot ik om eerder het eiland te verlaten en naar Copan Ruinas te gaan. Overigens was van snorkelen en hiken weinig terechtgekomen op Roatan.
Copan Ruinas
In deze prachtige vallei met talloze dierengeluiden om je heen, ligt dit dorp. Op steenworp afstand van de Copan Ruinas, van de Mayas. Indrukwekkend en dankzij mijn levendige vertelwijze van mijn gids, heb ik hier een mooie wandeling gemaakt. De tempels zijn gewoonweg gigantisch. De foto´s krijg ik van een Guatelamees meisje, dat ik in de bus van La Ceiba naar Copan heb ontmoet. Echt lachen, want zij reist met 2 Amerikaanse meiden, precies dezelfde kant op. Naar Antigua! Daarnaast houdt ze van fotografie en dus hoop ik op mooie Maya tempel foto´s. Vanaf vrijdag logeer ik bij haar in huis in Antigua en gaan we dagtrips maken. Ik kijk weer ergens naar uit en ben blij dat Honduras weer snel geschiedenis is.
Ik voel me nu ineens toch weer veel beter. Verder probeer ik de reis zo veilig mogelijk af te ronden 🙂
Mijn ticket is gewijzigd: niet 4 mei maar 24 juni vertrek ik weer naar Nederland.
Tot het volgende positievere
bericht vanuit Guatemala 😉